Kartka z kalendarza – 29 lutego
Chociaż dziś początek tygodnia rozpoczniemy go przypominając smutną kartkę z kalendarza dziejów stolicy. Dnia 29 lutego 1944 r. wyszedł z domu we Włochach Ludwik Maurycy Landau i nigdy już do niego nie powrócił… Najprawdopodobniej został złapany przez Niemców i zamordowany, jako że był Żydem. Jednak jest to li tylko hipoteza, a jego dalsze losy po 29 lutego 1944 r. są nieznane. Czego dokonał wcześniej? Ludwik Maurycy Landau chociaż urodził się w Tomaszowie Mazowieckim swoje życie związał z Warszawą. Tutaj ukończył studia na UW na wydziale prawa. Jego praca zawodowa i zainteresowania koncentrowały się jednak wokół kwestii z pogranicza ekonomii, socjologii i statystyki. W jego dorobku naukowym można znaleźć ok. 100 prac. Współpracował z Instytutem Gospodarstwa Społecznego, z „Przeglądem Socjalistycznym”; redagował „Biuletyn Społeczny”; czynny był w Towarzystwie Ekonomistów i Statystyków Polskich, Polskim Towarzystwie Statystycznym, ZUS-ie i w wielu innych organizacjach oraz instytucjach. Swoją pracę kontynuował zarówno w trakcie kampanii wrześniowej, jak i już w konspiracji w trakcie okupacji. Był współautorem raportów, które były przekazywane rządowi na wychodźstwie. Współredagował pismo "Kronika Okupacji", wydawane przez PPS-WRN. W sierpniu 1940 r. musiał przenieść się z rodziną do getta warszawskiego, skąd w listopadzie przeniósł się w tajemnicy do kryjówki we Włochach. Najsłynniejszym jednak dziełem Landaua jest "Kronika z lat wojny i okupacji", potężne dzieło będące próbą zapisu wydarzeń i zjawisk tego strasznego czasu. "Kronika" prowadzona była nie z perspektywy osobistych przeżyć, a zebranych, możliwie obiektywnych źródeł i informacji. Zdradza przenikliwy intelekt autora i wyjątkowy zmysł obserwacji. Obejmuje okres od września 1939 aż do - niemal - śmierci Landaua.