Kartka z kalendarza – 1 czerwca
1 czerwca 1915 roku w Warszawie urodził się Jan Twardowski, katolicki duchowny i poeta niemal całe życie związany z naszym miastem. Rodzicami Twardowskiego byli Jan, mechanik, a później urzędnik kolejowy i Aniela z Komderskich, wywodząca się z niezamożnej rodziny ziemiańskiej spod Mińska Mazowieckiego. W dzieciństwie Jan często odwiedzał wuja Wacława w jego majątku pod Płockiem, co wzbudziło w nim zamiłowanie do wsi i przyrody. Po ukończeniu szkoły powszechnej rozpoczął naukę w gimnazjum im. Czackiego w klasie matematyczno-przyrodniczej. Zadebiutował w 1933 roku w miesięczniku "Kuźnia Młodych", piśmie, z którym związani byli tak wybitni literaci jak Erwin Axer, Kazimierz Brandys, Gustaw Herling-Grudziński, Tadeusz Różewicz czy Jan Kott. W 1935 roku podjął studia na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Rok później, po krwawo stłumionych protestach społecznych we Lwowie podpisał się pod listem protestacyjnym warszawskich pisarzy, opublikowanym w komunizującym piśmie "Lewar". W latach okupacji wstąpił do AK i wziął udział w powstaniu. Został ranny i po upadku powstania opuścił Warszawę. Wojenne doświadczenia skłoniły go do zostania duchownym. Podjął studia w tajnym seminarium duchownym. Publikował w pismach katolickich: "Tygodniku Powszechnym" i brutalnie później zlikwidowanym przez komunistów "Tygodniku Warszawskim". W 1947 uzyskał, opóźniony z powodu wojny, dyplom Uniwersytetu, a rok później święcenia kapłańskie. Został skierowany na swoją pierwszą placówkę duszpasterską, jako wikariusz parafii w (pod)pruszkowskim Żbikowie i katecheta w szkole specjalnej - kolejne doświadczenia, które kształtowały jego literacki ogląd świata. Działalność ks. Twardowskiego jako duszpasterza i ukształtowanego poety to temat na przynajmniej jeszcze jedną notkę, tu więc przerwiemy. Ilustracją zaś jest mało znane zdjęcie ks. Jana wypoczywającego w Loretto nad Liwcem, za stroną