Kartka z kalendarza – 27 czerwca
Genezy przywołanego przez nas dziś wydarzenia należy szukać na polu bitwy pod Wiedniem. Jeszcze zanim Jan III Sobieski wyruszył na wyprawę, jego żona królowa Maria Kazimiera złożyła ślub, że jeżeli jej mąż zwycięży ona sprowadzi na swój koszt do Polski dość młode zgromadzenie zakonne Instytutu Benedyktynek od Nieustającej Adoracji. Wspólnota ta została założona w połowie XVII w. przez matkę Mechtyldę od Najświętszego Sakramentu. Działała ona we Francji, gdzie szerzyła kult Najświętszego Sakramentu oraz nieustającej adoracji, zakładając nowe zgromadzenia w ramach wielkiej wspólnoty benedyktyńskiej. Warto również zauważyć, iż wybór królowej padł na zgromadzenie francuskie, gdyż królowa sama pochodziła z Francji, a przez siostrę swojego szwagra – Annę Bertę de Béthune, ksienię benedyktyńskiego opactwa w Beaumont-les-Tours znała matkę Mechtyldę. Jak wiemy Sobieski odniósł pod Wiedniem olśniewające zwycięstwo, które odbiło się szerokim echem po całej Europie. Ziścił się również warunek ślubu złożonego przez królową Marysieńkę, który został wykonany dopiero w 5 lat po bitwie. Przygotowania do założenia polskiego zgromadzenia ruszyły w sierpniu 1687 r., kiedy to z Francji ruszyły do Polski pierwsze zakonnice. Przybyły one do Gdańska drogą morską i tamże wybrały pierwszą przeoryszę. Cała wspólnota liczyła wówczas zaledwie 14 zakonnic i jedną postulantkę. W listopadzie 1687 r. mniszki przybyły karocami do Warszawy, jednak okazało się że klasztor i kościół nie został jeszcze przygotowany. Królowa umieściła zatem zaproszone przez siebie zakonnice tymczasowo na Zamku Królewskim, udostępniając im kaplicę do adoracji. Tutaj też siostry zaczęły przyjmować na wychowanie pierwsze pensjonarki. Życie na Zamku Królewskim musiało być dla zakonnic dość uciążliwe oraz zapewne pełne pokus, związanych