26 października
26 października 1939 r. w życie wszedł dekret Adolfa Hitlera z dnia 12 października 1939 r. o powołaniu do istnienia Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete, czyli Generalnego Gubernatorstwa dla okupowanych ziem polskich. Proklamację w tym przedmiocie wystosował do Polaków nowoustanowiony generalny gubernator Hans Frank. Deklaracja zawiera oskarżenie pod adresem poprzednich władz polskich, którą nazywa „kliką” oraz Anglii, obarczając ich odpowiedzialnością sprowokowania wojny. Pokój miał zostać zaprowadzony w tym regionie Europy przez III Rzeszę. Dokument zawierał także obietnice okupanta wobec Polaków: „Życie Wasze prowadzić możecie nadal według wiernie zachowanych obyczajów: Waszą polską właściwość będzie wam wolno zachować we wszystkich objawach społeczności.” oraz „Pod sprawiedliwą władzą zapracuje każdy na swój chleb powszedni. Dla podżegaczy politycznych, hien gospodarczych i wyzyskiwaczy żydowskich nie będzie jednak miejsca w obszarze stojącym pod zwierzchnictwem niemieckim. (…) Zarządzenie nasze uwolni Was od wielu straszliwych braków, nad którymi cierpieć musicie dziś jeszcze w następstwie niewiarygodnej gospodarki Waszych dotychczasowych władców.” Deklaracja jest przykładem przedmiotowego traktowania Polaków. Zauważyć trzeba, iż Polacy na podstawie tego dokumentu mogli liczyć jedynie na poszanowanie ich stylu życia, własności oraz prawa do pracy. Jak miała pokazać nieodległa przyszłość, w sposób uczciwy Polacy nie mogli pod władzą Niemców zapracować na cokolwiek więcej, jak wspomniany chleb. Zlikwidowano całe polskie szkolnictwo poza poziomem elementarnych. Zamknięto prawie wszystkie instytucje kulturalne takie jak teatry, filharmonie. Polskie zbiory muzealne zostały ograbione. Generalne Gubernatorstwo było obszarem szczególnie intensywnej penetracji gospodarczej III Rzeszy. De facto była to kolonia. Na czele aparatu administracyjnego stanął Hans Frank, z wykształcenia prawnik, postać bardzo złożona. Na stolicę wyznaczono Kraków, degradując Warszawę do roli stolicy