Kartka z kalendarza – 4 lutego
4 lutego 1910 roku zmarł Fryderyk Jelen, duchowny ewangelicko-reformowany, proboszcz parafii warszawskiej i superintendent generalny Kościoła w latach 1908-1910.
Bedřich Jelen urodził się w 1851 roku w czeskich Libicach, w rodzinie pastora. Ze względu na trudności materialne, uczył się zawodu w szkole handlowej. Dopiero kilka lat później, dzięki pomocy brata wyjechał do Londynu, gdzie skończył szkołę średnią, następnie zaś studiował teologię w New College Uniwersytetu Edynburskiego. Został ordynowany na duchownego w Prezbiteriańskim Kościele Anglii w 1880 roku.
W tym samym roku przyjechał do Warszawy na zaproszenie superintendenta Diehla, który starał się zapełnić braki kadrowe w Kościele. O brakach tych świadczy liczba parafii, które obsługiwał nowy duchowny – często kilka jednocześnie. Ks. Jelen służył mianowicie, prócz warszawskiego (gdzie był wikariuszem, a później drugim proboszczem), zborom w Żyrardowie, Kucowie, Serejach na Suwalszczyźnie, Łodzi, a okresowo nawet zborom czeskim na Wołyniu: w Czeskim Boratynie i Kupiczewie. W 1908 roku został wybrany pierwszym proboszczem parafii warszawskiej, a kilka miesięcy później – superintendentem generalnym Kościoła ewangelicko-reformowanego w Królestwie Polskim.
W służbie zboru warszawskiego poświęcał się, prócz pracy duszpasterskiej, działalności charytatywnej. Wraz z żoną założył i prowadził dom starców i ubogich przy parafii. Współpracował też ze „Zwiastunem Ewangelicznym”.
Był żonaty z Anielą z Semadenich, znanej rodziny warszawskich cukierników. Mieli dwóch synów, z których młodszy, ks. Jerzy Jelen, zginął w Dachau.
Ilustracja za reformowani.org.pl.
