Kartka z kalendarza – 16 stycznia
16 stycznia 1945 r. niemiecki saper dokonał detonacji wcześniej założonych ładunków wybuchowych pod masztami stacji nadawczej Transatlantyckiej Centrali Radiotelegraficznej w Babicach. Wydarzenie to wiązało się z rozpoczętą 2 dni wcześniej ofensywą Armii Czerwonej, wynikiem której miało być zdobycie lewobrzeżnej Warszawy, a właściwie jej ruin.
Czym była stacja w Babicach? Wybudowana w 1923 r. stacja radiotelegraficzna stała się polskim oknem na cały świat, w dosłownym tego słowa znaczeniu. Aparatura stacji, będąca dziełem polskich inżynierów, pozwalały bez trudu komunikować się pomiędzy kontynentami, co nie było w ówczesnych czasach tak powszechne. Nadajnik pracował z powodzeniem do wybuchu II wojny światowej, obsługując komunikację cywilną. Pomimo rozkazu Naczelnego Wodza stacja nie została we wrześniu 39′ wysadzona, z czego skwapliwie skorzystał okupant. Babicka stacja nadawcza przesyłała rozkazy zarówno dla samolotów Luftwaffe, ale również do wszystkich okrętów podwodnych Kriegsmarine grasujących po Atlantyku.
16 stycznia 1945 r. wysadzono nie tylko wszystkie z dziesięciu 126 metrowych masztów podtrzymujących anteny, ale również budynki z aparaturą techniczną. Po wojnie nie odbudowywano już stacji. I chociaż od tego zdarzenia minęło prawie 70 lat, w lesie bemowskim, na granicy Warszawy i Starych Babic, ciągle można podziwiać ogrom radiostacji, gdyż zachowały się pośród bagien fundamenty masztów. Można również ciągle rozpoznać ruiny dawnych budynków, jak i odnaleźć stróżówki z wymownym napisem „CZUWAJ”.
Zdjęcie: wikimedia.org
