19
marzec
Zwiedzaj z SKPT – Maków Mazowiecki
Maków Mazowiecki (przymiotnik w nazwie od 1928 r.) – liczące ok. 10 tys. Mieszkańców to miasto powiatowe, położone na północnym Mazowszu, nad Orzycem.
Wizytówką Makowa Mazowieckiego jego jest kościół parafialny p.w. Bożego Ciała. Charakterystyczna fasada i przysadzista, masywna sylwetka są typowe dla mazowieckiego gotyku, w przeciwieństwie do bazylikowego układu, rzadziej tu występującego. — w: Maków Mazowiecki 
Maków Maz., kościół Bożego Ciała – Wzory z zendrówki, kamienie polne i młyńskie wmurowane w elewację, to również elementy typowe dla regionu. Budowę kościoła w obecnym kształcie rozpoczęto w 1490 r., gdy na prowincjonalnym Mazowszu gotyk miał trzymał się mocno. 
ul. Kościelna: główna ulica wiodąca od zamienionego Rynku (chwalimy powstrzymanie się od nowomodnej, betonowej “rewitalizacji”, ganimy za zaniedbanie) do kościoła. To było serce „dzielnicy chrześcijańskiej” czy też „polskiej”, a później „aryjskiej”, kiedy Maków stał się Mackeim w prowincji Ostpreussen. Do II Wojny Światowej główny plac handlowy był granicą i miejscem spotkań. 
ul. Grabowa: to z kolei główna ulica żydowskiego Makowa. W 1827 roku Żydzi stanowili 90% mieszkańców miasta. Przed II wojną światową, 3-tysięczna społeczność żydowska stanowiła ponad połowę mieszkańców Makowa. 
Maków Maz. – ul. Buźnicza – ta nietypowa ortograficznie i fonetycznie nazwa nawiązuje zapewne do Wielkiej Synagogi z 1717 r., spalonej w 1939 r. przez hitlerowców. Po budynku nie zachowały się żadne ślady. 
Maków Maz. – Wystawiony w 1987 r. pomnik – lapidarium, upamiętniający makowskich Żydów, który zginęli w tutejszym getcie bądź stąd byli wywiezieni do Treblinki. Powstał z kilkudziesięciu zachowanych macew, niekiedy służących przez lata jako np. płyty chodnikowe. 
Maków Maz. – W głębi, wśród kępy drzew tenże pomnik, widziany z perspektywy Dworca PKS. Płyta tego (zapewne dawniej) ruchliwego terminalu spoczywa na kościach ludzi pochowanym na starym cmentarzu żydowskim. Nekropolia wspominana w źródłach jeszcze w XVIII w., wykorzystywana była prawie do końca XIX w. 
Maków Maz. – dom kahalny i dom modlitwy przy ul. Zielony Rynek, czyli w samym centrum dzielnicy żydowskiej. Po wojnie, zbudowany po 1857 r. z fundacji rabina Szmula Fiszela dom modlitwy służył celom mieszkalnym. W środku zachowały się pozostałości bimy – 4 żeliwne kolumny. 
Dawna mykwa w Makowie Mazowieckim z przełomu XIX i XX w. przy rogu ul. Przasnyskiej i Admirała Rickovera.
Urodzony jako Chaim, później noszący imię Hyman Rickover (1900-1986) to jeden z najsłynniejszych makowian, choć rodzinny sztetl mógł pamiętać z niewielu dziecinnych wspomnień, bo po pogromach w 1905 r. rodzina przeniosła się do Ameryki. Zasłynął jako admirał i konstruktor amerykańskich okrętów podwodnych o napędzie atomowym.
