Kartka z kalendarza – 4 grudnia
4 grudnia 1862 r. odbyło się uroczyste otwarcie drugiej (po Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej) linii kolejowej w Królestwie Polskim. Nowootwarta kolej Warszawsko-Bydgoska (oficjalnie: Kolej Żelazna Warszawsko-Bydgoska) o kilka dni wyprzedziła otwartą w połowie grudnia drogę żelazną z Warszawy do Petersburga. Pomimo tego, że nowa linia kolejowa miała łączyć Warszawę z Bydgoszczą uroczystości inauguracyjne odbyły się nie w Warszawie, a w Łowiczu. Nowy odcinek torów zaczynał się bowiem właśnie w tym mieście, będąc przedłużeniem istniejącego od 1845 r. odgałęzienia Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Z tego też powodu linia ta miała „europejski” rozstaw torów (1435 mm, wobec obowiązującego w Cesarstwie standardu 1524 mm), co zwiększało jej znaczenie gospodarcze – przewozy pasażerskie i towarowe przez granicę rosyjsko-pruską mogły być wykonywane bez kosztownych i czasochłonnych przeładunków. W Warszawie pociągi do przygranicznego Trojanowa (przechrzczonego następnie, na cześć Aleksandra II, na Aleksandrów) przez Żyrardów, Skierniewice, Bełchów, Łowicz, Kutno i Włocławek wyruszały z istniejącego już dworca wiedeńskiego. Udajmy się zatem do Łowicza na uroczystości inauguracyjne razem z „Kurjerem Warszawskim”:
„Onegdaj, wobec licznego grona znakomitych Osób, odbyło się poświęcenie Kolei Żelaznej Warszawsko-Bydgoskiej, która od dnia wczorajszego już na użytek publiczny otwartą została. Dla dopełnienia aktu poświęcenia, zjechał w tym celu do Łowicza J. E. Arcy-Biskup Warszawski Metropolita JX. Feliński, i za przybyciem całego orszaku znakomitości z Warszawy, przystąpił o godz: 9 rano do tej ceremonji, w asystencji licznego Duchowieństwa Kollegjaty Łowickiej. Poświęcenie to odbyło się w przybranem w zielone gałązki miejscu, gdzie rozpoczyna się nowo budowana linja, która z Łowicza przebiega przez Pniewo do m. Kutna, dalej z Kutna przez Ostrowy, słynące z jednej z największych fabryk cukru w kraju naszym, oraz Kowal, Włocławek i Nieszawę do Alexandrowa, położonego na granicy Królestwa z Prusami. (…) Z Łowicza, orszak zaproszonych Osób, wraz z Prezesem Rady Zarządzającej i Członkami tejże, udał się do Alexandrowa, witany będąc na wszystkich Stacjach przez licznie zbierającą się Publiczność, przewidującą dobrobyt swych miast z tego zbliżenia kommunikacyjnego. W Alexandrowie już oczekiwał pociąg Pruski, którym przybyło do 30tu Osób, mających na czele Ober-Prezydenta Prowincji Pruskiej Eichmana i Jenerała- Adjutanta Herwartha von Bittenfeld. (…) Po skończonej uczcie, rozjechali się tak Pruscy goście jako i orszak Warszawski, przebiegając z szybkością 32-milową i oświetloną ogniami na całej linji z Alexandrowa do Warszawy przestrzeń. (…) Od dziś już pociągi przebiegają po tej drodze łączącej nas z Toruniem i Gdańskiem, oraz Berlinem, i innemi punktami, a co bezwątpienia zawdzięczyć należy przedsiębiorczej i zabiegłej Radzie Zarządzającej żelaznemi drogami, pokonywającej wszelkie zawody i trudy, przy rozwoju zamiarów swoich.”
Na fotografii z fotopolska.eu rzeczony dworzec w Alexandrowie, czyli dzisiejszym Aleksandrowie Kujawskim.
