Kartka z kalendarza – 4 lutego
Co łączy kościół w Latowiczu, Bazylikę Katedralną Najświętszej Marii Panny w Radomiu i kościół pw. Matki Bożej Pocieszenia w Żyrardowie? Otóż jest to osoba architekta. Jednak w wypadku wszystkich tych budynków nie trzeba wyjątkowo długich studiów aby orzec, że rzeczywiście ta sama ręka kreśliła wszystkie te projekty. Wystarczy pierwszy rzut oka.
Józef Pius Dziekoński, autor wyżej wymienionych projektów, architekt niezmiernie zasłużony i znany, głównie na Mazowszu, w czasie swojego życia wypracował swój bardzo charakterystyczny styl, będący realizacją postulowanego przez dziewiętnastowiecznych teoretyków „stylu wiślano-bałtyckiego”, swoistej odmiany neogotyku.
Dziekoński urodził się w Płocku w 1844 roku. Nauki, które pchnęły go później do Carskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, przyjmował w Warszawie. W 1860 wstąpił do warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. W 1866 pojechał do Petersburga, gdzie 5 lat później uzyskał prawa do wykonywania zawodu architekta. Poza projektowaniem, Dziekoński pracował również na różnych uczelniach. Przez pewien czas był docentem historii architektury średniowiecznej na Politechnice Warszawskiej. Był też pierwszym dziekanem wydziału architektury PW (w latach 1915-1917).
Dziś przypada osiemdziesiąta ósma rocznica jego śmierci (zmarł 4 lutego 1927 roku w Warszawie). W ciągu swojego 83-letniego życia zaprojektował około 240 budynków, w tym 60 kościołów, z których jest najbardziej znany i które przyniosły mu największy sukcez zawodowy i artystyczny.
Ilustracja za muzeumkonstancina.pl
