Kartka z kalendarza – 5 lutego
68 lat temu, 5 lutego 1947 roku, na mocy uchwalonej przez nowowybrany Sejm RP ustawy o wyborze Prezydenta RP, parlament w pierwszym głosowaniu wybrał na głowę państwa Bolesława Bieruta, startującego jako kandydat bezpartyjny, zgłoszonego przez posła Henryka Kołodziejskiego, członka Rady Państwa.
W zdaniach powyższych nie ma żadnej pomyłki. Nasze państwo bowiem aż do uchwalenia nowej, stalinowskiej, konstytucji w 1952 roku, nazywało się tak jak wcześniej, Rzeczpospolita Polska, a miejsce i rolę Prezydenta RP w systemie prawnym określała tzw. Mała Konstytucja, uchwalona w styczniu 1947 roku, oparta, przynajmniej jeśli chodzi o prerogatywy Prezydenta, o treść… konstytucji marcowej z 1921 roku.
Przynajmniej w teorii. W praktyce urząd prezydenta był tylko wydmuszką i fasadą, tak jak cała ówczesna „demokracja”. Niedługo po tym PPR przystąpiła do demontażu części demokratycznych z pozoru instytucji, w czym pomocny był również należący przecież tak naprawdę do PPR Prezydent. W istocie decyzje zapadały gdzie indziej.
W załączeniu, za archiwum sejmowym, skan protokołu objęcia władzy przez nowowybranego Prezydenta.
