Kartka z kalendarza – 22 września

Warszawski węzeł kolejowy po zakończeniu pierwszej wojny światowej miał kształt typowego dziewiętnastowiecznego węzła kolejowego – główne dworce (idąc jeszcze za carską nomenklaturą: Petersburski, Terespolski i Wiedeński) były dworcami czołowymi, gdzie linie kolejowa się kończyły, a komunikację między nimi zapewniała linia obwodowa biegnąca przez Wole i obecny Most Gdański.

Ze względu na jej peryferyjne położenie oraz układ torów spełniała ona rolę obwodnicy towarowej oraz linii do przejazdów technicznych. Podróżni zaś jadący ze wschodu na zachód lub odwrotnie musieli przemieszczać się między dworcami z użyciem komunikacji miejskiej (podobny układ do dziś funkcjonuje w Budapeszcie).

Trudno się zatem dziwić, że po odzyskaniu niepodległości podjęto decyzję o połączeniu dwóch najważniejszych dworców w mieście (Głównego, czyli dawnego Wiedeńskiego, oraz Wschodniego czyli Terespolskiego) linią przebiegającą pod fragmentem śródmieścia tunelem, nad Powiślem i Pragą na wiaduktach i wysokich nasypach, a Wisłę przekraczającą efektownym mostem. Prace ruszyły w 1924 r.

22 września 1930 r. zakończono zaś jeden z etapów prac – budowę dwuprzęsłowego wiaduktu nad ulicą Targową, który obecnie wyznacza granicę między dzielnicami Praga Północ i Praga Południe.

Współczesne zdjęcie za Wikipedia Commons.