3 listopada
3 listopada 1845 roku urodził się Zygmunt Gloger, historyk, etnograf, krajoznawca, współzałożyciel i pierwszy prezes Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego.
Gloger pochodził z rodziny ziemiańskiej z północnego Mazowsza. Uczył się w gimnazjum Leszczyńskiego, a następnie w Szkole Głównej, którą ukończył w 1867 roku. Studia kontynuował na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie poznał Wincentego Pola i Oskara Kolberga.
W 1872 roku powrócił do rodzinnego majątku. Kontynuował cały czas rozpoczęte jeszcze na studiach terenowe badania etnograficzne ziem Polski i Litwy. Utrzymywał kontakty z etnografami, folklorystami i pisarzami. Lista nazwisk odwiedzających dwór w Jeżewie stanowiłaby znaczną część słownika biograficznego XIX-wiecznych Polaków.
Najważniejszym chyba dziełem Glogera jest „Encyklopedia Staropolska” (1900-03); pamiętać również warto o „Pieśniach Ludu” (1892) czy „Księdze Rzeczy Polskich” (1896). Nie zdążył ukończyć monumentalnego „Budownictwa drzewnego i wyrobów z drzewa w dawnej Polsce”, które do śmierci w 1910 roku doprowadził do litery L.
Ostatnie lata życia Gloger spędził w Warszawie. Swoje obszerne zbiory przekazał Polskiemu Towarzystwu Krajoznawczemu i innym warszawskim placówkom badawczym.
Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim w kwaterze 52.
