01
maj
Zwiedzaj z SKPT – Cegłów
Cegłów, dawniej Cebrowo, choć leży 50 kilometrów od Warszawy, jest z nią związany silnymi więzami historycznymi. Wieś, później miasto, wchodziła w skład dóbr Kiczki, stanowiących uposażenie szpitala Świętego Ducha w Starej Warszawie. Miejscowością władali zatem pierw augustianie, a następnie kapituła warszawska i szarytki. W roku 1534 biskup poznański Jan Latalski erygował w Cegłowie parafię pw. Świętego Jana, a 16 lutego 1621 roku Zygmunt III nadał prawa miejskie magdeburskie. Wytyczono rynek, na którym dwa razy w tygodniu odbywały się targi, a jarmark miał miejsce trzy razy w roku. Niestety w niedługim czasie przyszły zarazy oraz potop szwedzki, który zatrzymał rozwój miasta.
Cegłów leży na linii kolejowej warszawsko-terespolskiej, uruchomionej w roku 1866. Po ponad dwustu latach od potopu szwedzkiego osada dostała drugą szansę na rozwój. Nie stało się tak prawdopodobnie ze względu na zbyt bliskie położenie Mińska Mazowieckiego. Cegłów, dzięki linii kolejowej, przeszedł jednak do historii jako jedno z centrów mariawityzmu. 
Zapewne największym skarbem Cegłowa jest późnogotycki kościół farny, będący dobrym przykładem gotyku mazowieckiego. Pierwszy drewniany kościół został ufundowany przez księżną mazowiecką Annę Fiodorównę. Ceglana świątynia, widoczna na zdjęciu, została wybudowana w drugim ćwierćwieczu XVI wieku. — w: Cegłów 
Ołtarz główny w cegłowskim kościele św. Jana Chrzciciela, zwany ołtarzem mistrza Lazarusa, znajdował się niegdyś w warszawskiej kolegiacie. Przeszedł wiele przeróbek i rekonstrukcji, więc dziś tylko część jego substancji ma późnośredniowieczny rodowód; niemniej dzięki “zesłaniu” na prowincję uniknął losu głównej świątyni Warszawy i jest jedną z nielicznych oryginalnych pamiątek po dawnej kolegiacie. Dwa rzędy drewnianych kolumn, podtrzymujące strop, zostały dodane do wystroju kościoła w czasie remontu w roku 1862. — w: Cegłów 
Jak każda świątynia z tak dawnym rodowodem, kościół św. Jana Chrzciciela w Cegłowie przechodził modyfikacje i rozbudowy. Świadczy o tym na przykład ten manierystyczny portal południowy. — w: Cegłów 
Kościół parafialny w Cegłowie posiada cechy typowe dla mazowieckiego gotyku. Wbrew pozorom charakterystyczne narożne “baszty” nie miały właściwości obronnych. Wzmacniały konstrukcję budynku, a ta konkretna również mieściła schody prowadzące na chór. — w: Cegłów 
W murach starych kościołów można często znaleźć zadziwiające przedmioty, które zostały tam wmurowane, od zużytych żaren po kule armatnie i niewybuchy. Widoczna na zdjęciu kula armatnia, znajdująca się w południowej ścianie kościoła parafialnego w Cegłowie, najprawdopodobniej została tam wmurowana po potopie szwedzkim. — w: Cegłów 
Już w 1629 roku w Cegłowie funkcjonowała szkoła oraz przytułek dla ubogich. Cegłów był własnością szpitala i stał się lokalnym ośrodkiem pomocy niesionej ubogim. Działały tu szarytki, a później również mariawici. Widoczny na zdjęciu sierociniec został wybudowany dla dzieci ofiar pierwszej wojny światowej i bitwy warszawskiej. — w: Cegłów 
Już w 1629 roku w Cegłowie funkcjonowała szkoła oraz przytułek dla ubogich. Cegłów był własnością szpitala i stał się lokalnym ośrodkiem pomocy niesionej ubogim. Działały tu szarytki, a później również mariawici. Widoczny na zdjęciu sierociniec został wybudowany dla dzieci ofiar pierwszej wojny światowej i bitwy warszawskiej. — w: Cegłów 
Niedaleko Cegłowa, kierując się w stronę Mińska Mazowieckiego, możemy się natknąć na małą kapliczkę mariawicką. Niepozorny budynek przy skrzyżowaniu dróg w Jędrzejowie jest wciąż funkcjonującym obiektem sakralnym podlegającym pod mariawicką parafie w Cegłowie. W latach 1930–1990 kaplicą opiekowała się siostra diakonisa Natalia Maria Makryna Siuta, która mieszkała w przyległej do kaplicy izbie. Siostra udzielała pomocy miejscowym Żydom w czasie II wojny światowej. — w: Cegłów
